WZORZEC RASY

WZORZEC RASY

Standard FCI Nr 72
(02.02.1998)

NORWICH TERRIER

Pochodzenie: Wielka Brytania
Data publikacji. obowiązującego standardu: 26. 06.1987.
Tłumaczenie: Elżbieta Chwalibóg
Użytkowanie: terrier
Klasyfikacja FCl: Grupa 3 - teriery Sekcja 2 - teriery niskonożne (małe)
Próby pracy nie są wymagane

Wygląd ogólny:
jest to mały pies, na niskich nogach, pełen temperamentu, krępy i mocny, ma silne ciało i kościec.
Chlubne blizny po potyczkach są tolerowane.

Zachowanie (charakter):
norwich jest jednym z mniejszych terierów. Jego usposobienie jest miłe, nie jest kłótliwy.
Natura żywiołowa i nieskomplikowana, wesoły i nieustraszony.

Głowa:

Mózgoczaszka:   szeroka o lekko zaokrąglonym czole i dobrej odległości pomiędzy uszami
Stop:  wyraźnie zaznaczony.
Trzewioczaszka:   klinowata i mocna.
     Jest ok. 1/3 krótsza od mózgoczaszki, którą mierzymy od guza potylicznego po niższą partię stopu.
Wargi:  ścisłe, przylegające
Uzębienie:   Szczęka i żuchwa są mocne.
     Zęby dość duże i silne w regularnym zgryzie nożycowym, co oznacza,
     że siekacze szczęki przykrywają w ścisłym kontakcie siekacze żuchwy.
     Są one ustawione pod kątem prostym.
Oczy:   owalne, małe, ciemne i błyszczące.
     Żywe, pełne wyrazu spojrzenie.
Uszy:   stojące, dobrze rozstawione, osadzone na szczycie głowy,
     średniej wielkości o szpiczastych koniuszkach,
     gdy pies jest zainteresowany trzyma je prosto,
     w spoczynku mogą być poddane ku tyłowi.
Szyja:   mocna, dobrej długości, pasująca do ciała, wtapia się harmonijnie
     w skośnie ustawione łopatki.

Tułów:

Grzbiet:  krótki, prosty i zwarty
Lędźwie:  krótkie

Klatka piersiowa:  głęboka, długa o uwypuklonych żebrach

Ogon:  kopiowany lub nie
    a) obcięty na średnią długość,
     wysoko osadzony jest zakończeniem idealnie prostej górnej linii tułowia,
     noszony pionowo
    b) nie kopiowany ogon jest średniej długości harmonizuje z sylwetką psa.
      U nasady jest grubszy, zwęża się ku końcowi.
     Jest tak prosty jak to tylko możliwe, stanowi zakończenie idealnie równej górnej linii tułowia.
     Noszony jest radośnie, ale nie zakręcony.

Kończyny:
Przednie:  mocne, krótkie i proste
Łokcie:  przylegające do tułowia
Śródręcza:  mocne i pionowo ustawione
Kończyny tylne:  szerokie, mocne i muskularne
Śródstopia:  dobrze kątowane w stawie skokowym, wykrok jest energiczny.
Łapy: okrągłe kocie o mocnych opuszkach. W postawie i w ruchu kierują się zdecydowanie do przodu

Ruch:  kończyny tylne poruszają się po tej samej linii, co przednie.
     Śródstopia są równolegle ustawione,
     ich elastyczny wyrzut pozwala dojrzeć spodnią część łap - (opuszki).

Szata:
  twarda, druciana. prosta. Przylega do ciała. Podszerstek jest gęsty.
     Włos jest dłuższy i bardziej nastroszony na szyi, tam tworzy kryzę otaczającą głowę.
     Sierść na głowie i uszach jest krótka i gładka za wyjątkiem brwi, niewielkich wąsów i brody.

Umaszczenie:
  wszelkie odcienie rudego, pszeniczne, czarne z podpalaniem lub grizzle (szpakowate,
      mieszanka włosów cieniowanych siwo-rudych. Białe znaczenia lub łaty są niepożądane.

Wymiary:
  idealna wysokość mierzona w kłębie: 25-26 cm.

Wady:
  wszelkie odstępstwa od wzorca uważa się za wady.
  Ich ocena zależy od stopnia odchyleń
  Samce powinny mieć normalnie rozwinięte dwa jądra umieszczone w worku mosznowym.